Friday, October 31, 2008

MENUJU PUNCAK - LIMITED EDITION 2


fire place di Nepenthes Lodge..sangat cantik ini lodge, sesuai sangat tuk orang ber honey moon hehe

MASA berbalas-balas inbox tu….dorang nih memasing langsung tak pack barang nak bawak pegi KK lagi siap tak tau nak bawak apa tuh..so aku ngan kreatifnya pun buat list yang ala-ala gitu kan, nih aku copy paste dari inbox aku yang penuh hahaha
1. baju/blouse/lengan panjang
2. windbreaker
3. seluar tracking/padas
4. socks
5. glove
6. snow cap/topi pe2 je la
7. kasut yang sesuai gitu….aku rasa nak bawak satu je la…cukup kut ek
8. selipar
9. small towel
10. headlight
11. raincoat
12. baju kelawar hahaha
13. knee guard
14. asam urat/panadol/minyak angin nama minyak boxing dari siam hahaha
15. kudapan dan energy drinks gitu

sebenarnya yang no. 12 tuh aku nak wat kelakar je la kan…memang gelak sakan dorang tengok list nih, even aku pun tak bawak sebab aku bawak beg yang paling kecik comel gitu hehe…rupa-rupanya ada gak yang bawak baju kelawar u ols hahaha (wink kat rose huhu)

yang no.7 tu plak…sebab takmo beratkan beg memang aku bawak satu jek, tapi bila sampai kat peKan nabalu, terus kitorang rembat kasut adidas kampong…memang aku respek la kasut nih sebab kasut ni la buatkan pendakian turun sangat mencengkam dan ala-ala cool gitu hahaha..kat setengah tempat takyah pegang tali u ols…I like adidas kampong hehe

adidas kampong my faveret

errr yang no. 14 tu la yang palilng banyak membantu kitorang…setiap kali lepas abis cobaan, mesti semua minum asam urat tuh…kesannya badan takde la sakit-sakit hehe, yang minyak boxing dari siam tu plak memang sentiasa ada je orang buat gosok kaki sakit la, pinggang lenguh la, lutut longgar, kaki tangan sejuk la…memang tak sia-sia di bawa huhu

sign yang baik daripada pintu bilik...

pagi-pagi sabtu, terus terjaga bersemangat nak mulakan pendakian…dari bilik kitorang dah nampak puncak kinabalu dengan terang dan jelas hehe…sign la tu kan..rasa cam dekat tapi jauh jek..so lagi la rasa bersemangatnya…nhk n rose yang tak akan join pendakian pun sama-sama kitorang pegi breakfast dan hantar kat tempat register. Tunggu si rafli ni lambat sangat sebab dia yang perlu setelkan registration, tepon dia katanya masih dalam bilik air dirumahnya kat ranau huhu..hampeh la kan wa dah ala-ala tak sabar nak start dah ni..masa tengah-tengah dok relax tunggu si rafli, ada la mamat omputeh nih tegur kitorang….orang French katanya, nak tumpang guide ngan kita, ye la jimat sket sebab guard tu perlu dibayar rm100 untuk max 8 orang so kalau ko sorang pun kena bayar rege tu gak, lebih baik dia share ngan kitorang…Pierre nama mat French tu, kurus cekeding jek tapi sebenarnya pendaki tegar u ols…siap dah naik mont blanc gitu..

lepas rafli setel jek, terus bawak kitorang kat timpohon gate, si nhk n rose plak akan ke poring hot spring untuk berendam dalam air panas huhu…tepat jam 8.45 pagi, kitorang berlima pun memulakan pendakian sambil ditemani oleh our guide merangkap porter si Andy, kena bawak beg kitorang yang beratnnya 13kg…ok la tu, sekarang nih rate tuk 1 kg=rm8, aku tengok selamba jek si andy bawak beg berat giler tu..

bermula la perjalanan pertama menuju ke Laban Rata yang berketinggian 3272.7m antara km5.5 – km6, di situ nanti kami akan bermalam sebelum memulakan langkah ke summit. Dari timpohon ke laban rata ada 7 pondok hentian, kat situ boleh la berehat untuk hilangkan penat, minum dan makan kalau dahaga atau lapar. Pada km1 tu langkah kami tak lah terasa letih sangat sebab jalan masih lagi mendatar, lalu dekat Carson’s fall..air terjun yang cantik, kitorang pun takde la pakai baju yang tebal sebab bila berjalan tak terasa suhu yang sejuk, peluh takyah citer la boleh perah baju, tapi nasib baik sebab kitorang dah siang-siang pakai baju yang bukan dari kain kapas…kalau tak berat bawak baju je la sebab basah dek peluh…perlahan-lahan grup aku dah pecah dua, aku bat ngan Pierre kat depan manakala lara ngan vaart kat belakang..maklum la si vaart kena la jaga lara kan kalau tak mau dia patah balik kat km1 tu lagi muahaha…

sampai kat first stop, pondok kandis, aku tengok jam..less than 1 hour, eh ok la tu…sebenarnya memang kitorang ada discus, kalau untuk setiap 1km kita boleh jalan kurang dari 1 jam memang kita boleh sampai kurang dari 6 jam la sebab laban rata berada kat km6..so itu yang kitorang cuba buat…disamping tu motivasi aku sebenarnya lepas setiap kali aku jumpa stop aku akan kira berapa lagi stop yang tinggal..rasa cam best tau bila bilangan stop makin kurang dan kita tahu kita makin dekat dengan laban rata hehe…so bermula dari pondok kandis, ke pondok ubah, pondok lowii, pondok layang-layang, sampai sini ingatkan nak makan apa yang di bagi dalam lunch pack tu tapi rasa kenyang lagi sebab baru jam11 lebih, si Pierre tanya nak pisang? Pastuh dia keluarkan sesikat pisang tunjuk kat aku ngan bat..terkejut aku haha…sib baik tak keluarkan dari dalam seluar..aku makan jek sebijik pisang tu pastuh terus lagi ke pondok villosa dan akhir sekali pondok paka…sebenarnya lepas jek dari pondok laying-layang pada km4 tu, trail dah start menegak giler, lepas tu perubahan rupa bumi gunung pun ada..kalau sebelum tu, masih nampak hutan rimba pokok kayu bagai lepas jek km4 nih semuanya cam berbatu-batu dan gondola-gondol belaka…

trail lepas pondok layang-layang

dah la sepanjang hari mendaki tu hujan renyai dan berhenti sekejap-sekejap…so aku ngan bat pakai raincoat..perjalanan lepas pondok last tu aku rasa tuhan saja la yang tahu betapa azabnya…Pierre dah kedepan walaupun sekejap-sekejap dia tunggu sambil pandang kitorang kat belakang..pastuh aku yang berjalan siap seret kaki lagi haha..pastuh kat belakang aku si bat yang aku tengok termengah-mengah gak la….lepas tuh aku nampak waras hut, tempat kitorang sepatutnya tido untuk malam tu, aku tanya orang situ rupanya nak register kena naik lagi ke laban rata..arrrggghhhh rasa tak kosser dah tau nak angkat kaki…tapi aku gagahkan jugak lagi untuk naik dalam 200m lagi tu..

sampai la tepat jam 1.35 kaki aku jejak laban rata, terus masuk ruang rehat dan restoran…masa tu la rasa sangat lapar, pe lagi…lepas borak jap ngan Pierre yang nak ke gunting lagadan tempat dia menginap, aku ngan bat pun bukak lunch pack sambil oder air hot chocolate…20 minit lepas tuh tetiba muncul si lara…wahhhhh bagusnya…menyusul pulak si vaart….si lara tinggalkan vaart lepas dia bagi knapsack dia suh si vaart bawak hahaha…tu yang tertinggal sket tu kan vaart…tapi overall best la sebab dalam masa 5 jam jek kitorang dah berjaya sampai laban rata….masalah la pulak nak kena turun bawah ke waras hut huhu

waras hut bagi aku sangat la tak waras…dah la bilik takde pemanas..air panas pulak rosak arrrggghhhh…cemana nih…imejin la malam tu tido kesejukan dalam suhu 10C..bilik mandi dan toilet kat luar dan kena share huhu..errr memula plan nak mandi lepas sampai tu kan, maklum la 5 jam mendaki tu, peluh aku cam air mengalir….tapi lepas dah rasa air sejuk cam ais, terus aku batalkan niat nak mandi haha….yang lagi pedih pilu bila kena naik lagi ke laban rata untuk dinner yang start jam 5pm…memula tu semua cam ala-ala give up takmo naik…tapi mengenangkan ada black paper lamb…semua jadik cam semangat nak makan sebab memang kalau cuaca sejuk kan cepat jek laparnya hahaha…

snap nih kat laban rata...nak ambik hut yang sebenarnya tak upaya sebab penat hahaha

lepas dinner, memasing pun mula la makan asam urat dan lumur minyak boxing tuh..ada sesi pijak-pijak pinggang ockay hahaha…serius tau, lepas sesi tu terus pinggang dah tak sakit..tekiu yach pada tukang urut bertauliah hahaha…kitorang pun bersiap la tuk tido awal sebabnya kena bangun kul 2 pagi esok untuk bertolak ke summit katanya..so aku rasa kul 9 malam tu aku dah berselimut dah walaupun terasa lagi kesejukannya…jap tuh tetiba aku terjaga..lerrr ada orang lak call memalam tuh..aku dengar..”sayang, dah tido nih kul 10.30 dah nih…” aisehhhh dah mata cam susah nak lelap balik…try pejam mata lagi…jappp tu plak aku terdengar orang bukak tutup pintu…lerrrr si vaart pulak kul 12 malam ntah buat apa ntah…lepas aku cuba pejam mata tuh baru la terjaga kul 2 pagi….baru la tau apa citer sebenarnya….memalam sejuk tuh ada orang dah berulang ke toilet rupanya hahahaha….

Nantikan pendakian ke puncak pula ya pada next edition…

Thursday, October 30, 2008

MENUJU PUNCAK - LIMITED EDITION 1


Ada 2 trail,Summit Trail yang lebih curam atau Mesilau Trail yang lebih landai tapi sedikit jauh...

BADAN masih lagi lenguh, jari kaki masih bengkak, peha dan betis masih lagi terasa sengal, lutut takyah nak citer la…rasa longgar habis hahaha…nasib baik pakai knee guard, kalau tak, tak tahu nak cakap apa lagi…tapi pengalaman…priceless

Aku selalu tanya kenapa orang buat keje bodoh? Apa perlu ko sakitkan badan sendiri..by choice ok..tapi sendiri tak sedar, aku pun termasuk dalam golongan orang camtu gak rupanya bilamana cuti hujung minggu yang bersambung dengan deepavali lalu aku bersama 5 lagi sahabat dah buat perancangan nak tawan kinabalu..katanya huhu…mari ikut cerita aku


Ini lah kaki pendaki yang tangkas muahaha..

DARI tahun lepas aku dah berangan dan plan, tapi sebab masalah yang tidak dapat dielakkan, aku tak dapat join..rasa kecewa, namun terubat sebab dorang sanggup lagi datang this year. Apa lagi seawal permulaan tahun dah rancang, flight dah book, tempat penginapan dah cari, pakej mendaki pun dah book..lepas tu sebab trip nih sangatla adventurous nya, kitorang juga booking day trip ke padas untuk river rafting…gigih ok hahaha…plan untuk this year, nhk takmo panjat dah sebab last year dah berjaya conquer kan..rose pun nak leisure je, so yang bersemangat terlebih tu aku, bat, lara yang kali nih berazam nak sampai puncak katanya sebab takmo dapat sijil patah balik hahaha..dan vaart harusss la jadi jejaka terakhir yang nak menyelamatkan kitorang yang lemah dan lemas ini hahaha..ooppss aku lupa, sebenarnya masa booking flight tu untuk 7 orang tapi bila last minit nak confirm…kecundang pulak yang sorang ni..hmmmm maklumla kalau orang tersayang dah tak izin kan….nak buat cemana kan kan hahaha

Dari awal tahun sampai la bulan puasa, aku takde buat apa-apa persediaan pun, cuba panjat bukit ke apa tah lagi nak jogging keliling rumah..memang malas habis, so lepas seminggu abis cuti raya, nhk dah plan nak latih aku haha…tempat paling strategic ialah bukit kiara….ok la, aku pun ikut je la, maklum la kan, si nhk yang tak panjat gunung pun sanggup, takkan aku pulak yang malas kan..merasala kan. First time lepas training tu aku cakap kat nhk, mental aku memang tak larat..kalau bukit kiara pun rasa cam mental torture apatah lagi kinabalu..mati aku cenggini…untuk satu minggu dorang bagi aku semangat hahaha….then pegi lagi second week tu..latihan nih pulak ala-ala yang terakhir la sebelum kitorang bertolak ke KK…hahaha…imejin eh aku yang dah lama dok lemakkan badan dan otot-otot nih hanya sempat training 2 kali panjat bukit kiara tuh…mau tak takut aku rasa, apa lagi kecut mental…berserah je la kan hahaha

1 hari sebelum bertolak, inbox penuh ngan email dorang nih, semua teruja tapi tak reti-reti nak pack barang lagi…aku pulak disebabkan kena outstation 2 hari, memang tak sempat beli barang-barang yang masih takde lagi..plan akhir beli je kat KK sebelum bertolak ke kundasang…the next day, jumpa kat airport, check-in dan perjalanan 2 jam setengah berjalan dengan lancer..sampai KK, driver dari travel ejen, si Justin dah siap tunggu…perut lapar so ajak Justin singgah Bandar KK, pergi ke Sinsuran tempat dorang jual knee guard murah, sepasang dapat rm15 je, glove cuma rm1.50..berbaloi la…aku tambah lagi 1 pasang glove walaupun dah bawak…makan tengahari kat situ sebelum berangkat ke kundasang…


Makanan berlambak giler...

Perjalanan dari KK ke Kundasang makan masa 2 jam dalam cuaca pulak hujan renyai…sampai dah dekat jam 5 petang, terus register kat kinabalu park…booking 2 lodges, hill lodge ngan nepenthes..sangat berbaloi sebab lodge sangat cantik siap ada fire place gitu…berangan la cam duk kat oversea kan..malam tu makan je apa yang ada…makanan berlambak tak hengat dunia dorang nih…padahal dalam email dah bagitau dah sapa bawak apa, tapi end up semua bawak semua makanan…tapi takpe, kita bagi sikit kat pendaki dah selebihnya mereka yang nak lepak je la bawak hehe…masa diabiskan dengan membahagi makanan dan bermain kad sambil tunggu masa nak tido…
Nanti aku cerita part mendaki plak ye..bersambung lerrr....penat la nak taip n ingat huhu..

Friday, October 17, 2008

KESEMPATAN YANG DI BERI...

HARI raya yang lalu memang sangat meletihkan tapi keletihan yang setahun sekali dilalui so aku abaikan dan bagi aku seminggu yang sangat seronok mempertemukan semua saudara mara yang lama tak jumpa…conclusion aku, raya memang seronok.

Selepas raya, aku ada mission yang lagi penting..cuba untuk membiasakan diri pada keadaan yang paling tertekan atau sekurang-kurangnya yang paling maksima tahap kesabaran yang aku boleh hadapi….tapi rasanya setelah ahad minggu lepas, aku rasa aku sangat lemah pada tahap mental, seperti aku dapat rasa yang tidak dapat menggapai matlamat yang telah sekian lama aku pendam, walaupun pada hakikatnya fizikal memerlukan lebih banyak lagi pendedahan, tapi mental rupanya lagi teruk sehinggakan aku rasa aku perlukan setiap kata-kata semangat dan dorongan daripada semua huhu…nhk memang tak jemu-jemu jadi coach aku, sehingga rasa tidak adil pula, dia yang tak terlibat dalam misi ni pun sibuk dok tolong aku dan paling semangat, aku pulak yang ntah apa telah dilanda wabak tak yakin muahaha….harapnya hujung minggu ni, akan nampak sikit perubahan…

Semalam pagi, bila aku ingat apa yang terjadi, mungkin tidak ada lagi update yang ini, mungkin aku tidak sempat langsung nak cerita kisah hari raya aku, atau memang aku langsung tidak dapat penuhi misi yang di atas..semuanya kerana gara-gara sikap sesetengah orang…kecuaian mereka memang mengundang padah sehingga nyaris aku menjadi statistik antara mereka yang terkorban akibat dilanggar…ceritanya begini…pagi semalam, aku ada diskusi kat INTAN, bukit kiara..sebab tempat tu dekat ngan rumah, so aku dengan relax keluar rumah jam 8.45 walaupun diskusi pukul 9.00 pagi. Aku sampai tepat dalam 10 minit kemudian, kebetulan tempat yang dicari mudah pula, aku cari parking dan terus keluar dari kereta untuk ke bangunan yang hanya terletak diseberang jalan yang sangat lengang dalam kawasan INTAN yang seperti kampus di universiti waktu cuti…lengang dan jalan yang besar…aku jalan selangkah 2 langkah, mata terpandang satu gen2 merah datang dari arah kanan aku, aku berhenti dan tunggu kereta tu lalu sebelum aku sambung lintas jalan tu….tapi apa yang berlaku sangat mengejut dan langsung aku tak duga…dengan lajunya kereta tu terus menuju ke arah aku yang terpaku kat situ, aku memang terkejut sangat tak tahu nak buat apa…yang aku tahu, seinci lagi sebelum kereta tu langgar aku, tetiba kereta tu break mengejut….rupanya budak yang bawak kereta tu bukan nya nak tengok jalan masa bawak kereta tu tapi duk sibuk pandang kat kawan dia yang duk kat tepi jalan sampai memang dia tak nampak aku ….aku tengok muka dia pucat lesi, tau pulak terkejut..yang aku ni memang dah menggigil dah, tapi control la kan, sambil aku bagi ‘nasihat’ kat dia masa tu jugak….panjang gak la ‘syarahan’ aku sebab aku cuba nak bertenang sebenarnya, aku rasa kalau orang yang tak kuat semangat mungkin dah lama pengsan…orang-orang yang nampak kejadian tu pun terkejut sebab memang dorang pun tak sangka dan memang dah sah-sah budak tu yang salah….dalam fikiran aku macam-macam yang aku fikir…segala ‘what if’ bermain dan berlegar…what if..budak tu tak nampak aku, what if kereta tak sempat break, what if itu, what if ini…dan aku pun berfikir-fikir, kenapa aku masih lagi diberi peluang?..apa yang masih belum aku lakukan sehingga aku deserved a second chance like this?...sehingga aku menulis update ini, aku masih lagi tak percaya dan masih lagi mencari jawaban…..Selamat berhujung minggu semua dan semoga gembira menziarahi rakan di rumah terbuka…